Летняя ночка купальная
Яснай расстаяла знiчкаю.
Падаюць зоры свiтальныя
Ў чыстыя воды крынiчныя.
Ой ты, дзяўчыночка мiлая,
Як жа ты свет упрыгожила!
Ластаўка ты сизакрылая,
Легкый мой сон растрывожила
Ты мне вясною прыснiлася,
Неразгаданымi чарамi.
Сэрца парыўна забiлася
Лёгкiмi крыламi-марамi!
Пэўна цябе, неразглядная,
Стрэў я часiнаю ўдалаю.
Ты ж мая доля спагабная,
И не шкадую нямала я.